مرا ببرید(افشین اعلاء)

مرا به خانه ی زهرای مهربان ببرید

به خاکبوسی آن قبر بی نشان ببرید

●

اگر نشانی شهر مدینه را بلدید

کبوتر دل ما را به آشیان ببرید

●

کجاست آن در آتش گرفته؟ تا که مرا

برای جامه دریدن به سوی آن ببرید

●

مرا اگر شوم از دست بر نگردانید

به روی دست بگیرید و بی امان ببرید

●

کجاست آن جگر شرحه شرحه؟ تا که مرا

به سوی سنگ مزارش کشان کشان ببرید

●

مرا که مهر بقیع است در دلم ، چه شود

اگر به جانب آن چار کهکشان ببرید

●

نه اشتیاق به گل دارم و نه میل بهار

مرا به غربت آن هیجده خزان ببرید

●

کسی صدای مرا در زمین نمی شنود

فرشته ها! سخنم را به آسمان ببرید